Liberty City, een stad vol met zonden. Het Las Vegas van weleer, wat de gangsters thuis noemden, was absoluut niets vergeleken met dit oord van dood en verderf. En toch zit deze stad vol met regels. Wil dat zeggen dat ze ergens op slaan? HA, nee. Meestal slaan ze nergens op. Het probleem daarmee is dus: Liberty City is een fictionele stad in een videospel. Nu ja, niet zo maar een videospel. Grand Theft Auto is misschien een van de meest gedebatteerde videospellen ooit in politieke en familiale kringen. Niet moeilijk eigenlijk, wat met al die drugs en hoeren en zo. Persoonlijk zie ik niets verkeerd om Nico zijn lul te laten aftrekken door een niet zo enthousiaste hoer in een steegje ergens. Maar, ik was bij regels, niet waar. De regels van het spel!
Vroeger was vele simpeler om de regels van het spel te begrijpen. Want ja, de spellen waren toen ook vele simpeler en onrealistisch. Bwoa, simpel is een groot woord als het over Zelda, Megaman en Battletoads gaat, maar ik denk dat je me wel snapt. In de 8 en 16 bit era was er weinig plaats voor realistische spelomgevingen. En dus kon waren de spelregels ook vele gemakkelijker te ontcijferen. Tegenwoordig is dat zeker niet het geval. We nemen GTA als voorbeeld. Met wat dichterlijke vrijheden natuurlijk.
De stad in GTA IV is immens. Rond elke hoek valt er wel weer wat nieuws te zien dat ongelooflijk echt lijkt. Van de mensen die over straat wandelen naar de bakstenen waaruit de gebouwen bestaan, alles kreeg een zeer goede grafische behandeling. De auto’s handelen zoals in het echt, de geweren klinken echt, de gezichten zijn echt en de mensen voelen echt aan. Kortom, alles voelt zoals het in de echte wereld is. Liberty City leeft. En dan begin je het spel te spelen. Je bent bijvoorbeeld aan het rijden op straat. En voor de ene of andere onverklaarbare reden ben je de verkeersregels aan het volgen. Voor je springt het licht op rood en je stopt braafjes. Nu, de eik … de politieagent achter ramt je auto met de zijne. Hij is dus in de fout, want hij was eventjes achter me. Fuck you, zegt die dan. Hij zet zijn sirene aan, stapt uit en arresteert men reet. Probeert dat toch alvast, want ik knal twee kogels door zijn knieën voor ik het op een lopen zet. Waarom hem doden als hij voor de rest van zijn leven gehandicapt is en Nico zijn gezicht in zijn nachtmerries ziet? MHUAHAHAHAHAHA. Sorry. Moest er effe uit. Nu, ik ren weg van deze flik richting een steeg. Ik wil tussen twee gebouwen lopen, waar Niko normaal gemakkelijk tussen kan als hij op zijn zij er door gaat, maar de sukkel loopt er gewoon breed tegen. Spijtig dat er geen knopke is op het kaske om hem scheef te zetten, niet waar?
In een ander spel wil ik een plek gaan onderzoeken ietwat verderop. Maar er is iets dat me tegenhoud. Rarara, wat is het? Een onzichtbare muur! Je weet wel, zo een muur waarachter het landschap niets anders is dan een background of dat de ontwikkelaars je op een vast pad zetten waar ze niet willen dat je van af gaat.
Of er zijn instanties waar de ontwikkelaars express je een hartaanval willen geven uit woede. Bijvoorbeeld, ze zeggen: Ga van punt A naar punt B. Maar er is een probleem. Allé, een paar ongelooflijk onmogelijke en woede ontlokkende problemen waar je niet langs kunt of je gaat dood. Dus wat doe je? Je probeert uit alle macht de regels van het spel te breken door zelf een pad naar Punt B te vinden dat normaal gezien niet mogelijk. Zoals bijvoorbeeld glitches in het spel te misbruiken.
Voor doorgewinterde gamers is het niet al te moeilijk om zich aan te passen aan de regels van het spel. Wij hebben alles meegemaakt van 8-bit naar nu. Zo hebben wij ook alle veranderingen ondervonden. Het is een beetje zoals een nieuwe taal leren. De mensen die al bij de lessen hebben gezeten sinds het begin zullen vele beter kunnen volgen als de regering iets verandert aan het woordenboek of zo, maar degenen die er pas later zijn bijgekomen, of die compleet nieuw zijn, zullen een beetje van de kaart zijn. Waarom gebeurt dat? Wat heb ik verkeerd gedaan? Waarom kan ik niet naar daar, want als ik naar daar ga dan is het korter/beter/gemakkelijker.
Mensen die ook niet goed weten hoe het game design proces in mekaar zit zullen ook niet goed begrijpen waarom de regels in het spel zo anders zijn dan in het echte leven, terwijl het spel ook zo echt is.
Die problemen hebben we niet echt met spellen zoals Little Big Planet, Viewtiful Joe, Ratchet and Clank en anderen zoals ze. Want ze spelen zich niet af in werelden die zoals ons zijn. Daar is het gemakkelijker om te aanvaarden dat je ergens niet naartoe kan. Je weet dat het niet zoals de echte wereld is en dus verwacht je niet dat ze de regels volgen van ons.
En hier knelt het bij mij. Als ze gaan voor realisme, waarom zetten ze er dan zo onrealistische situaties in. Terugkerend naar GTA IV, waarom mogen sukk … politieagenten en gewone burgers andere mensen, mij inclusief, omverrijden of neerschieten maar ik niet? Waarom mag die kerel een oud vrouwtje overvallen en waarom mag ik die overvaller niet slagen omdat die dat oud vrouwtje heeft overvallen? De mongo … politieagenten deden niets om die man te stoppen, maar toen ik hem sloeg was de wereld te klein.
The Saboteur heeft een systeem overgenomen van GTA IV waarin er een cirkel is rondom je personage als de nazis achter je aan zitten. Maar, hoe weten de nazis dat ik het ben waar de andere nazis achter zaten vijf straten verder. Ik bedoel, geen andere nazi heeft mij gezien sinds daar en het is niet dat ze even de radio gebruiken.
Dit zijn de regels van het spel. En je kan je er beter bij neerleggen. Maar, voor de toekomstige spelontwerpers zeg ik dit. Als je iets realistisch wilt maken, doe het dan ook. Probeer het zo realistisch mogelijk te maken door zo veel mogelijk open terrein te geven om over te gaan, als een NPC een misdaad begaat, bestraf die dan. En zo voort eigenlijk. Is dit niet mogelijk, verander je grafische stijl dan naar iets minder realistich. Ik bedoel maar, een spel zoals Jak 3 is ongelooflijk cool. Het heeft zeer goede graphics en zeer moor maar toch is het niet realistisch.
Nu, dit was een random rant dat in me op kwam en ik dacht: waarom niet in het nederlands? Ik bedoel, ik ben van Vlaanderen en ik heb bijna geen contacten hier. Niet in forums, websites of andere. Hiermee hoop ik dat te veranderen! Ik hoop dat je er van hebt genoten en verwacht meer random rants op deze blogger. In het Nederlands! HAHA!
Dit was Puddle Jumper voor Greyarch Entertainment, peace out!
